Aina Cham

Uwielbiam jeść. Lubię zjeść dobry obiad, czy smakowity deser. Nie pogardzę też dobrym ciastem. Jednak niestety - nie jestem mistrzynią kuchni. Rzadko eksperymentuję ze smakami, bo bardzo często wychodzi z tego totalna katastrofa =) Wolę się trzymać sprawdzonych przepisów, a kiedy gotuję coś nowego, wszystko robię dokładnie tak jak napisano. Jednak nie lubię gotować. Moje dania są proste i nie zabierają wiele czasu. Idealny obiad to taki, który robi się maksymalnie pół godziny. Dlatego podziwiam osoby, które uwielbiają stać przy garach, które mają smykałkę do gotowania i które proste danie potrafią zamienić w coś magicznego. Moja Mama ma takie zdolności. Takie same zdolności ma także główny bohater "Podróży na sto stóp" autorstwa Richarda C. Morais. Hassan Haji mieszka z rodziną w Bombaju, gdzie jego ojciec prowadzi restauracje. Po śmierci matki, rodzina opuszcza Indie, by wreszcie osiąść we Francji, w małym miasteczku Lumiere. Tam otwierają kolejny lokal, co nie po

Wspomniałam na swoim fp, że szukam drugiej pracy na wakacje. Córka jedzie do Polski na całe lato, więc mogę sobie dorobić. Pracę znalazłam - ot, taki sobie  warehouse, gdzie co drugi pracownik to obcokrajowiec. Akurat w tym konkretnym magazynie pracowałam w zeszłym roku i było nawet fajnie, dlatego zdecydowałam, że to tam będę sobie dorabiać. Tak czy siak - poznałam w pracy pewną dziewczynę. I tak sobie rozmawiamy, aż zapytałam: - Długo jesteś w Anglii? - Nie - odpowiedziała szybko. - Ja mam 18 lat. Przyjechałam tu tylko na wakacje. A przyjechałam w piątek. (Dzisiaj mamy wtorek - przypis mój). Poczułam się staro. Nie dlatego, że ta dziewczyna ma osiemnaście lat i zapewne jest świeżo po maturze, podczas gdy ja maturę mam już dawno za sobą. Poczułam się staro, kiedy uświadomiłam sobie, że w tym miesiącu mija siedem lat od mojego wyjazdu do Anglii. Siedem lat, rozumiecie? Kiedy to minęło? "Rocznica" przypada na 15 lipca. A ja wciąż pamiętam ten dzień jakby to było wczora

Są takie książki, które intrygują od pierwszego wejrzenia. Patrzysz na tytuł, na okładkę i mówisz sobie "muszę to przeczytać". Ja tak mam. Kiedy trafię na książkę, która zaciekawi mnie tytułem i okładką, a z jakiegoś powodu, nie mogę dostać jej od razu, przekopuję internet w poszukiwaniu opisów i recenzji. Z każdym opisem i każdą recenzją, mój apetyt rośnie. I kiedy wreszcie mogę po tę książkę sięgnąć, czuję się jak dziecko, które dostało długo oczekiwanego cukierka. Biada, jeśli ten cukierek okaże się niedobry. Syn wiceszefa policji znika w podejrzanych okolicznościach, a na miejscu domniemanej zbrodni technicy znajdują ślady jego krwi. Rozpoczyna się pozornie typowe śledztwo, które szybko spowija mgła niejasności, gdy na jaw wychodzą dziwne zachowania Erica McAleera oraz tożsamość mężczyzny, z którym spotkał się tuż przed zniknięciem. Podczas przeszukania mieszkania, James Adams – detektyw z wydziału zabójstw w Cleveland – znajduje dziwnego, martwego owada. Niecod